De langneusvleermuis (Rhynchonycteris naso) is een zoogdier uit de familie van de schedestaartvleermuizen (Emballonuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Maximilian zu Wied-Neuwied in 1820.
Deze vleermuis heeft een gestroomlijnd lichaam en een lange, buisvormige neus. Op de rug bevinden zich witte strepen. De lichaamslengte bedraagt 3,5 tot 4 cm, de staartlengte 1 tot 1,5 cm en het gewicht 3 tot 6 gram.
Deze soort komt voor in tropische bossen van Mexico tot centraal Zuid-Amerika.
Ze hangen overdag in groepjes van 5 tot 10 (tot 40, zelden meer) op een rij onder aan een boomtak. Een volwassen mannetje is leider van de groep en verdedigt het voedselterritorium: een nabijgelegen stukje water met veel insecten.