Łowczyk obrożny (Todiramphus chloris) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny zimorodkowatych (Alcedinidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała 23–25 cm; masa ciała: samce 51–90 g, samice 54–100 g.
Upierzenie zróżnicowane w zależności od podgatunku. Skrzydła zielono-niebieskie z jaskrawoniebieskimi krawędziami. Spód ciała jasny z jasną obrożą na szyi. Dziób ciemny z jaśniejszym odcieniem nasady żuchwy. Brak dymorfizmu płciowego.
Zasięg występowania rozciąga się od afrykańskich wybrzeży Morza Czerwonego przez południową Azję po wyspy Oceanii oraz północną i wschodnią Australię. Zasiedla wybrzeża morskie, spotykany także w głębi lądu. W większości jest to ptak osiadły, w niektórych rejonach obserwuje się tzw. dyspersję polęgową.
Pokarm stanowią bezkręgowce, kraby, cykady, ślimaki a także małe węże.
W okresie lęgowym para ptaków wykazuje silny terytorializm i przepędza intruzów. Samica składa 2–5 jaj do gniazda w dziupli lub nadrzewnym gnieździe termitów.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN), która stosuje szersze ujęcie systematyczne, uznaje łowczyka obrożnego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako szeroko rozpowszechniony i pospolity bądź bardzo liczny. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na utratę siedlisk.