Królak florydzki (Sylvilagus floridanus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).
Zm
ZmierzchoweNo
NocneRo
RoślinożerneTr
TrawożerneLu
LudożerneOw
OwocożerneRo
Roślinożercy (Liście)Lą
LądoweSk
SkacząceZw
Zwierzęta oswojoneZw
Zwierzęta pasące sięZw
Zwierzęta przeglądająceŻy
ŻyworodneKo
KopalneTe
TerytorialnePo
PoligamiaSa
SamotneZw
Zwierzęta z hierarchią dominacjiNi
Nie migrująceE
zacznij od...Długość ciała (bez ogona) 400–480 mm, długość ogona 25–61 mm, długość ucha 60–70 mm, długość tylnej stopy 90–105 mm; masa ciała 0,8–1,5 kg. Charakteryzuje się czerwono-brązową lub szaro-brązową sierścią, spodnia strona ogona porośnięta delikatną, białą sierścią.
Królak florydzki występuje od środkowej Ameryki Północnej przez Środkową do północnej Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku:
Podgatunek mearnsii został introdukowany na wyspę Vancouver (południowo-zachodnia Kanada) oraz do stanów Waszyngton i Oregonu (północno-zachodnie Stany Zjednoczone). Introdukowany również we Włoszech i w Alpach.
Najprawdopodobniej najliczniejszy królik na obszarze Ameryki Północnej. Żyje głównie na skrajach lasów lub bagien, czasami również na obszarach uprawnych. Nie jest zwierzęciem terytorialnym. Dojrzałość płciową uzyskuje w 5-6 miesiącu. Pora godowa przypada na luty-wrzesień. Ciąża trwa 26-29 dni, po tym okresie samica rodzi 3-9 młodych.
Królik ten jest w 100% roślinożercą. Odżywia się trawą, poziomkami, koniczyną. W zimie, gdy żywność jest uboga, spożywa gałązki, korę i pąki.