Woestijn van het Grote Bekken
0 soorten
De Great Basin Desert of Woestijn van het Grote Bekken is een gematigde woestijn die zich voornamelijk in de Amerikaanse deelstaat Nevada bevindt. Delen van de woestijn liggen ook in het westen van Utah (oostelijk deel van de woestijn), in het oosten van Idaho (in het noordoosten) en in het oosten van Californië (zuidwesten van de woestijn). In het zuiden gaat de woestijn over in de nog drogere Mojavewoestijn. Deze laatste wordt in tegenstelling tot de Great Basin Desert tot de warme woestijnen gerekend, voornamelijk omwille van zijn lagere hoogte. Het landschap van de Great Basin Desert bestaat uit brede valleien gescheiden door bergen met zoutvlaktes en steppes met lage struiken als alsem.
De Woestijn van het Grote Bekken wordt bewoond door verschillende Indianenstammen, waaronder de Shoshone, die de Great Basin tribes genoemd worden. Hun verspreidingsgebied strekt zich behalve in het Grote Bekken zelf ook uit over aangrenzende gebieden ten noorden en oosten van het hydrografische bekken.
Hydrografie
De woestijn van het Grote Bekken bevindt zich zo goed als helemaal binnen het Grote Bekken, een groot gebied dat niet afwatert naar de oceanen, maar enkel een interne drainage kent. Dit Grote Bekken bestaat uit verschillende kleine en grote stroomgebieden met een zoutvlakte of een (seizoenaal) zoutmeer als laagste punt. De grootste stroomgebieden zijn die van de Humboldt (de grootste rivier in de woestijn van het Grote Bekken) in het noordwesten en het bekken van het Grote Zoutmeer in het noordoosten.
Klimaat
Het grootste deel van de woestijn (eerder een halfwoestijn) kent een semi-aried klimaat (Köppen BSk), geen puur woestijnklimaat. De woestijn kent warme, droge zomers en winters met sneeuwval. Verder zijn er ruime gebieden die een echt woestijnklimaat kennen (BWk): onder meer een ruime zone rond Fallon en een deel van de noordelijke Owens Valley. De meest natte gebieden van de woestijn kennen een mediterraan landklimaat (omgeving van Elko (254 mm, Dsb) en in Salt Lake City (409 mm, Dsa)) en een gematigd mediterraan klimaat (Carson City (245 mm, Csb)). Verder voeren de verschillende rivieren water aan uit omliggende gebieden waar meer neerslag valt, zoals de Sierra Nevada voor het westen van het Grote Bekken.
Het zoutgehalte in de bodem wordt mede bepaald door twee grote prehistorische meren: Lake Lahontan in het noordwesten en Lake Bonneville in het noordoosten.
Naargelang de hoogte vindt men andere ecosystemen in de woestijn. In de valleibodems, waar het water van rivieren en beken zich verzameld en verdampt, ontstaan zoute bodems. De typerende plant voor deze zone is Atriplex confertifolia, een soort melde. In de hogerliggende zone is er meer vocht beschikbaar in de bodem en is het zoutgehalte lager. Hier domineren alsem (Artemisia tridentata) en grassen. Nog een zone hoger, waar er meer neerslag is, vindt men open bosgebieden van dennen (Pinus monophylla) en jeneverbes (Juniperus osteosperma). Op de hellingen van veel heuvels vindt men ook Cercocarpus en verder komen ook Pinus flexilis (limber pine) en Pinus longaeva voor. De bovenste grens van deze zone bossen wordt bepaald door de minimale temperatuur die deze boomsoorten toelaat te groeien.
Fauna
63 diersoorten van de Great Basin Desert zijn beschermd omwille van habitatverlies. Het gaat onder meer om de waaierhoen, grootoorkitvos, ordkangoeroegoffer en de padhagedis.
Twee bedreigde vissoorten kunnen worden gevonden in Pyramid Lake in het Grote Bekken: de Cui-ui, Catostomidae en een soort roodkeelforel (Lahontan cutthroat trout of Oncorhynchus clarkii henshawi).
Haasachtigen zoals de zwartstaarthaas en woestijnkatoenstaartkonijn (Desert Cottontail) en de coyotes die op hen jagen zijn zoogdieren die vaak door mensen worden gezien in het gebied. Ook grondeekhoorns komen er veel voor, maar worden minder vaak gezien. Packratten, kangaroo ratten en andere kleine knaagdieren komen veel voor in het gebied, maar duiken vooral ’s nachts op.
Kleine hagedissen zoals de luipaardleguaan komen veel voor in het Grote Bekken, evenals slangen zoals de ratelslang.
Nationale Parken en andere beschermde zones
Het relatief kleine (312 km²) Great Basin National Park beschermt een deel van de Snake Range, waarvan de 3982 meter hoge Wheeler Peak het hoogste punt vormt. Het park bevindt zich in het oosten van Nevada.
Het Humboldt-Toiyabe National Forest bestaat uit een verzameling van beschermde bosgebieden die verspreid liggen over geheel Nevada.
De Great Basin Desert of Woestijn van het Grote Bekken is een gematigde woestijn die zich voornamelijk in de Amerikaanse deelstaat Nevada bevindt. Delen van de woestijn liggen ook in het westen van Utah (oostelijk deel van de woestijn), in het oosten van Idaho (in het noordoosten) en in het oosten van Californië (zuidwesten van de woestijn). In het zuiden gaat de woestijn over in de nog drogere Mojavewoestijn. Deze laatste wordt in tegenstelling tot de Great Basin Desert tot de warme woestijnen gerekend, voornamelijk omwille van zijn lagere hoogte. Het landschap van de Great Basin Desert bestaat uit brede valleien gescheiden door bergen met zoutvlaktes en steppes met lage struiken als alsem.
De Woestijn van het Grote Bekken wordt bewoond door verschillende Indianenstammen, waaronder de Shoshone, die de Great Basin tribes genoemd worden. Hun verspreidingsgebied strekt zich behalve in het Grote Bekken zelf ook uit over aangrenzende gebieden ten noorden en oosten van het hydrografische bekken.
Hydrografie
De woestijn van het Grote Bekken bevindt zich zo goed als helemaal binnen het Grote Bekken, een groot gebied dat niet afwatert naar de oceanen, maar enkel een interne drainage kent. Dit Grote Bekken bestaat uit verschillende kleine en grote stroomgebieden met een zoutvlakte of een (seizoenaal) zoutmeer als laagste punt. De grootste stroomgebieden zijn die van de Humboldt (de grootste rivier in de woestijn van het Grote Bekken) in het noordwesten en het bekken van het Grote Zoutmeer in het noordoosten.
Klimaat
Het grootste deel van de woestijn (eerder een halfwoestijn) kent een semi-aried klimaat (Köppen BSk), geen puur woestijnklimaat. De woestijn kent warme, droge zomers en winters met sneeuwval. Verder zijn er ruime gebieden die een echt woestijnklimaat kennen (BWk): onder meer een ruime zone rond Fallon en een deel van de noordelijke Owens Valley. De meest natte gebieden van de woestijn kennen een mediterraan landklimaat (omgeving van Elko (254 mm, Dsb) en in Salt Lake City (409 mm, Dsa)) en een gematigd mediterraan klimaat (Carson City (245 mm, Csb)). Verder voeren de verschillende rivieren water aan uit omliggende gebieden waar meer neerslag valt, zoals de Sierra Nevada voor het westen van het Grote Bekken.
Het zoutgehalte in de bodem wordt mede bepaald door twee grote prehistorische meren: Lake Lahontan in het noordwesten en Lake Bonneville in het noordoosten.
Naargelang de hoogte vindt men andere ecosystemen in de woestijn. In de valleibodems, waar het water van rivieren en beken zich verzameld en verdampt, ontstaan zoute bodems. De typerende plant voor deze zone is Atriplex confertifolia, een soort melde. In de hogerliggende zone is er meer vocht beschikbaar in de bodem en is het zoutgehalte lager. Hier domineren alsem (Artemisia tridentata) en grassen. Nog een zone hoger, waar er meer neerslag is, vindt men open bosgebieden van dennen (Pinus monophylla) en jeneverbes (Juniperus osteosperma). Op de hellingen van veel heuvels vindt men ook Cercocarpus en verder komen ook Pinus flexilis (limber pine) en Pinus longaeva voor. De bovenste grens van deze zone bossen wordt bepaald door de minimale temperatuur die deze boomsoorten toelaat te groeien.
Fauna
63 diersoorten van de Great Basin Desert zijn beschermd omwille van habitatverlies. Het gaat onder meer om de waaierhoen, grootoorkitvos, ordkangoeroegoffer en de padhagedis.
Twee bedreigde vissoorten kunnen worden gevonden in Pyramid Lake in het Grote Bekken: de Cui-ui, Catostomidae en een soort roodkeelforel (Lahontan cutthroat trout of Oncorhynchus clarkii henshawi).
Haasachtigen zoals de zwartstaarthaas en woestijnkatoenstaartkonijn (Desert Cottontail) en de coyotes die op hen jagen zijn zoogdieren die vaak door mensen worden gezien in het gebied. Ook grondeekhoorns komen er veel voor, maar worden minder vaak gezien. Packratten, kangaroo ratten en andere kleine knaagdieren komen veel voor in het gebied, maar duiken vooral ’s nachts op.
Kleine hagedissen zoals de luipaardleguaan komen veel voor in het Grote Bekken, evenals slangen zoals de ratelslang.
Nationale Parken en andere beschermde zones
Het relatief kleine (312 km²) Great Basin National Park beschermt een deel van de Snake Range, waarvan de 3982 meter hoge Wheeler Peak het hoogste punt vormt. Het park bevindt zich in het oosten van Nevada.
Het Humboldt-Toiyabe National Forest bestaat uit een verzameling van beschermde bosgebieden die verspreid liggen over geheel Nevada.
