De ooievaarsbekijsvogel (Pelargopsis capensis, voorheen: Halcyon capensis) is een vogelsoort uit de familie van de IJsvogels (Alcedinidae). Het dier werd in 1766 voor het eerst omschreven door Linnaeus. Er worden 13 ondersoorten onderscheiden..
Te
TerrestrischeOviparie is het verschijnsel dat dieren zich voortplanten door middel van het leggen van eieren. Anders dan bij vivipare (levendbarende) dieren ont...
Een territorium of revier is bij dieren een tegen soortgenoten verdedigd leefgebied, hetzij door een individu, hetzij door een sociale groep. Het i...
Ge
Geen migrantS
begint metDe ooievaarsbekijsvogel is een grote ijsvogel, met een lengte van 35 cm. Volwassenen hebben een groene rug, blauwe vleugels en -staart en een grijs hoofd. De grote snavel en poten zijn helder rood. Het mannetje en het vrouwtje verschillen uiterlijk niet van elkaar.
De roep van deze luidruchtige ijsvogel is een lage en verreikend peer-por-por, herhaald om de ±5 seconden. Ook kakelt de vogel soms ki-ki-ki-ki-ki-ki.
De vogel leeft in de tropische gebieden van het Indische Subcontinent en Zuidoost-Azië, van India en Sri Lanka tot Indonesië. De ooievaarsbekijsvogel leeft in goed beboste gebieden, in de buurt van meren, rivieren of kusten.
Deze soort jaagt vissen, kikkers, krabben, knaagdieren en jonge vogels.
Hij graaft zijn nest in een rivieroever, in een rottende boom of bij een termietennest. Gemiddeld leggen vrouwtjes twee tot vijf ronde witte eieren.
De ooievaarsbekijsvogel heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar er is aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar), daarom staat de ooievaarsbekijsvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
