Nandinia palmowa, łasza palmowa (Nandinia binotata) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny nandiniowatych (Nandiniidae), której jest jedynym przedstawicielem. Wcześniej był zaliczany do wiwerowatych.
Długość ciała 37–62,5 cm, długość ogona 34–76,2 cm; masa ciała 1,2–3 kg. Niewielki ssak o małych uszach, krótkich i silnych kończynach zakończonych mocnymi pazurami. Kształtem ciała przypomina kota. Szarobrązowe futro jest pokryte ciemnymi cętkami, a na ogonie występują poprzeczne pręgi.
Nandinia palmowa występuje w zależności od podgatunku:
Nandinie palmowe większość czasu spędzają w koronach drzew, ale obserwowano je żerujące w podszycie. Poza okresem rozrodu prowadzą zwykle samotniczy tryb życia. W czasie żerowania tworzą luźne grupy bez zauważalnych więzi socjalnych. Aktywne po zmierzchu i przed świtem. W dzień natomiast ukrywają się na drzewach w sieci roślin pnących. Komunikują się wykorzystując sygnały zapachowe. Dojrzałość płciową osiągają około trzeciego roku życia. Ciąża trwa 64 dni. Samica rodzi 2 razy w roku po 2-4 młodych w jednym miocie.
Nandinia palmowa jest gatunkiem wszystkożernym – zjada gryzonie, owady, jaja, opadłe owoce i padlinę. Najchętniej żywi się małymi kręgowcami, bezkręgowcami oraz pokarmem roślinnym.
