Karakal stepowy, karakal (Caracal caracal) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae). Występuje w Azji (Indie, Pakistan, Afganistan, Iran, Turkmenistan), na Półwyspie Arabskim i w Afryce. Pierwszy okaz opisano w 1776 roku. Czasami bywa zaliczany do rodzaju Felis, ale stopień jego odrębności uzasadnia ustanowienie dla niego odrębnego rodzaju Caracal.

Nocne

Mięsożerne

Lą

Lądowe

Ży

Wygląd

Długość ciała 61–105,7 cm, długość ogona 19,5–34 cm; masa ciała dorosłych samic 6,2–15,9 kg, dorosłych samców 8–20 kg. Ubarwienie od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, czasem czarne, pod brzuchem izabelowate lub nawet białe. Uszy długie, czarne na stronie tylnej, zakończone pędzelkami (które nie rosną, w przeciwieństwie do rysia). Kończyny również długie, sylwetka smukła, ale mocna.

Nawyki i styl życia

PożywienieOdżywiają się mięsem, polując na zwierzęta różnej wielkości, od ssaków po węże i płazy.

RozródNa południe od Sahary karakale nie mają ściśle określonego okresu rozrodczego, na północy młode rodzą się zimą lub wiosną. Ciąża trwa 70-79 dni, w miocie 1-4 młodych. Ssą około 4 miesięcy, dojrzewają w ciągu 15 miesięcy, ale samodzielność uzyskują już ok. 10 miesiąca.

BiotopKarakal zamieszkuje suche sawanny, stepy, krzaczaste zarośla i półpustynie.

Tryb życiaBywają aktywne nocą lub w dzień (zależnie od obszaru występowania), a ich aktywność zależy od temperatury otoczenia. Przy temperaturze powyżej 10° C odpoczywają.

OchronaKarakale są obiektem intensywnych polowań. Wprawdzie ich futro nie ma wartości handlowej, ale są uważane za szkodniki, ponieważ chętnie zaglądają na farmy.

Styl życia

Lądowe, Kursoryczne, Terytorialne, Żyworodne, Zwierzęta oswojone, Zwierzęta drapieżne

Zachowanie sezonowe

Nie migrujące