Pojana kongijska, pojana (Poiana richardsonii) – gatunek drapieżnego ssaka z podrodziny Genettinae w obrębie rodziny wiwerowatych (Viverridae), występujący w zachodniej części Afryki Równikowej.
Długość ciała (bez ogona) samic 34,6–39,5 cm, samców 32,1–40 cm, długość ogona samic 34–38 cm, samców 35,2–40,2 cm, długość ucha samic 3–3,4 cm, samców 2,9–3,7 cm, długość tylnej stopy samic 5,7–6,1 cm, samców 5,7–6,4 cm; masa ciała samic 455 g, samców 510–750 g. Ubarwienie zmienne. Krótka rdzawożółta lub brązowo-czarna sierść, z czarnymi lub brunatnymi plamami, na ogonie 10–14 pręg. Niekiedy są spotykane osobniki z ciemną, cienką linią przebiegającą od nosa do końcówki ogona. Wzór zębowy: I C P M = 38.
Pojana kongijska występuje w Afryce Środkowej zamieszkując w zależności od podgatunku:
Pojana prowadzi nocny tryb życia. Mieszka w gniazdach zbudowanych przez siebie wśród pnączy (około 2 metry nad ziemią), w stadach po kilka osobników. Często zmieniają miejsce odpoczynku. Z natury wszystkożerna, żywi się bezkręgowcami, owocami, niekiedy małymi kręgowcami.
Ludzie są jedynymi znanymi wrogami pojan. Inne gatunki, jak większe drapieżniki, sowy czy węże nigdy nie zostały zaobserwowane, choć przypuszcza się, że na nie polują.
Dwa razy w roku, po 2,5 miesięcznej ciąży samica rodzi 2–3 młode, które na początku są nagie i ślepe. Pojany osiągają dojrzałość w wieku 12 miesięcy. Dożywają około 5 lat na wolności.
