Hipopotamek karłowaty
1 gatunek
Hipopotamek karłowaty, hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis) – duży ssak roślinożerny, występujący w lasach deszczowych i bagnach zachodniej Afryki (naukowa klasyfikacja gatunku oznacza „z Liberii” – żyje tam większość osobników). Jest samotnikiem prowadzącym nocny tryb życia. Jeden z dwóch żyjących współcześnie gatunków hipopotamowatych, drugim przedstawicielem jest znacznie większy hipopotam nilowy. W porównaniu ze swym większym kuzynem jest słabo poznany.
Hipopotam karłowaty adaptuje się do swojego terytorium. Podobnie jak większy kuzyn, prowadzi wodno-lądowy tryb życia, przebywa w pobliżu wody, aby utrzymać skórę nawilżoną i obniżać temperaturę ciała. Zachowania takie jak łączenie się w pary i narodziny mogą następować w wodzie lub na lądzie. Hipopotam karłowaty jest roślinożerny, żywi się m.in. paprotnikami, roślinami dwuliściennymi, trawami i owocami znalezionymi w lasach.
Jako rzadki i prowadzący nocny tryb życia, jest trudny do obserwacji w naturalnym środowisku, w dodatku żyje w krajach, w których częściej występują konflikty wewnętrzne. Hipopotam karłowaty prowadzi głównie samotniczy tryb życia. Czasami hipopotamy karłowate są widywane w parach lub trójkach, lecz nigdy w dużych grupach jak hipopotamy nilowe. Nie przejawia instynktu terytorialnego.
Do dziewiętnastego wieku hipopotam karłowaty był nieznany poza Afryką Zachodnią. Gatunek sprowadzony został do ogrodów zoologicznych na początku XX wieku, dobrze rozmnażał się w niewoli i większość badań była przeprowadzana na okazach z zoo. Obecnie więcej okazów przeżywa w niewoli niż na wolności. IUCN szacuje, że na wolności żyje mniej niż 3000 hipopotamów karłowatych. Gatunek jest narażony na utratę siedlisk z powodu wycinki lasów i powstawanie w ich miejsce terenów rolnych. Zagrożeniem dla hipopotamów karłowatych są również kłusownicy, myśliwi, naturalni drapieżnicy oraz wojny.
Hipopotamek karłowaty, hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis) – duży ssak roślinożerny, występujący w lasach deszczowych i bagnach zachodniej Afryki (naukowa klasyfikacja gatunku oznacza „z Liberii” – żyje tam większość osobników). Jest samotnikiem prowadzącym nocny tryb życia. Jeden z dwóch żyjących współcześnie gatunków hipopotamowatych, drugim przedstawicielem jest znacznie większy hipopotam nilowy. W porównaniu ze swym większym kuzynem jest słabo poznany.
Hipopotam karłowaty adaptuje się do swojego terytorium. Podobnie jak większy kuzyn, prowadzi wodno-lądowy tryb życia, przebywa w pobliżu wody, aby utrzymać skórę nawilżoną i obniżać temperaturę ciała. Zachowania takie jak łączenie się w pary i narodziny mogą następować w wodzie lub na lądzie. Hipopotam karłowaty jest roślinożerny, żywi się m.in. paprotnikami, roślinami dwuliściennymi, trawami i owocami znalezionymi w lasach.
Jako rzadki i prowadzący nocny tryb życia, jest trudny do obserwacji w naturalnym środowisku, w dodatku żyje w krajach, w których częściej występują konflikty wewnętrzne. Hipopotam karłowaty prowadzi głównie samotniczy tryb życia. Czasami hipopotamy karłowate są widywane w parach lub trójkach, lecz nigdy w dużych grupach jak hipopotamy nilowe. Nie przejawia instynktu terytorialnego.
Do dziewiętnastego wieku hipopotam karłowaty był nieznany poza Afryką Zachodnią. Gatunek sprowadzony został do ogrodów zoologicznych na początku XX wieku, dobrze rozmnażał się w niewoli i większość badań była przeprowadzana na okazach z zoo. Obecnie więcej okazów przeżywa w niewoli niż na wolności. IUCN szacuje, że na wolności żyje mniej niż 3000 hipopotamów karłowatych. Gatunek jest narażony na utratę siedlisk z powodu wycinki lasów i powstawanie w ich miejsce terenów rolnych. Zagrożeniem dla hipopotamów karłowatych są również kłusownicy, myśliwi, naturalni drapieżnicy oraz wojny.
Hipopotamek karłowaty, hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis) – duży ssak roślinożerny, występujący w lasach deszczowych i bagnach zachodniej Afryki (naukowa klasyfikacja gatunku oznacza „z Liberii” – żyje tam większość osobników). Jest samotnikiem prowadzącym nocny tryb życia. Jeden z dwóch żyjących współcześnie gatunków hipopotamowatych, drugim przedstawicielem jest znacznie większy hipopotam nilowy. W porównaniu ze swym większym kuzynem jest słabo poznany.
Hipopotam karłowaty adaptuje się do swojego terytorium. Podobnie jak większy kuzyn, prowadzi wodno-lądowy tryb życia, przebywa w pobliżu wody, aby utrzymać skórę nawilżoną i obniżać temperaturę ciała. Zachowania takie jak łączenie się w pary i narodziny mogą następować w wodzie lub na lądzie. Hipopotam karłowaty jest roślinożerny, żywi się m.in. paprotnikami, roślinami dwuliściennymi, trawami i owocami znalezionymi w lasach.
Jako rzadki i prowadzący nocny tryb życia, jest trudny do obserwacji w naturalnym środowisku, w dodatku żyje w krajach, w których częściej występują konflikty wewnętrzne. Hipopotam karłowaty prowadzi głównie samotniczy tryb życia. Czasami hipopotamy karłowate są widywane w parach lub trójkach, lecz nigdy w dużych grupach jak hipopotamy nilowe. Nie przejawia instynktu terytorialnego.
Do dziewiętnastego wieku hipopotam karłowaty był nieznany poza Afryką Zachodnią. Gatunek sprowadzony został do ogrodów zoologicznych na początku XX wieku, dobrze rozmnażał się w niewoli i większość badań była przeprowadzana na okazach z zoo. Obecnie więcej okazów przeżywa w niewoli niż na wolności. IUCN szacuje, że na wolności żyje mniej niż 3000 hipopotamów karłowatych. Gatunek jest narażony na utratę siedlisk z powodu wycinki lasów i powstawanie w ich miejsce terenów rolnych. Zagrożeniem dla hipopotamów karłowatych są również kłusownicy, myśliwi, naturalni drapieżnicy oraz wojny.
Hipopotamek karłowaty, hipopotam karłowaty (Choeropsis liberiensis) – duży ssak roślinożerny, występujący w lasach deszczowych i bagnach zachodniej Afryki (naukowa klasyfikacja gatunku oznacza „z Liberii” – żyje tam większość osobników). Jest samotnikiem prowadzącym nocny tryb życia. Jeden z dwóch żyjących współcześnie gatunków hipopotamowatych, drugim przedstawicielem jest znacznie większy hipopotam nilowy. W porównaniu ze swym większym kuzynem jest słabo poznany.
Hipopotam karłowaty adaptuje się do swojego terytorium. Podobnie jak większy kuzyn, prowadzi wodno-lądowy tryb życia, przebywa w pobliżu wody, aby utrzymać skórę nawilżoną i obniżać temperaturę ciała. Zachowania takie jak łączenie się w pary i narodziny mogą następować w wodzie lub na lądzie. Hipopotam karłowaty jest roślinożerny, żywi się m.in. paprotnikami, roślinami dwuliściennymi, trawami i owocami znalezionymi w lasach.
Jako rzadki i prowadzący nocny tryb życia, jest trudny do obserwacji w naturalnym środowisku, w dodatku żyje w krajach, w których częściej występują konflikty wewnętrzne. Hipopotam karłowaty prowadzi głównie samotniczy tryb życia. Czasami hipopotamy karłowate są widywane w parach lub trójkach, lecz nigdy w dużych grupach jak hipopotamy nilowe. Nie przejawia instynktu terytorialnego.
Do dziewiętnastego wieku hipopotam karłowaty był nieznany poza Afryką Zachodnią. Gatunek sprowadzony został do ogrodów zoologicznych na początku XX wieku, dobrze rozmnażał się w niewoli i większość badań była przeprowadzana na okazach z zoo. Obecnie więcej okazów przeżywa w niewoli niż na wolności. IUCN szacuje, że na wolności żyje mniej niż 3000 hipopotamów karłowatych. Gatunek jest narażony na utratę siedlisk z powodu wycinki lasów i powstawanie w ich miejsce terenów rolnych. Zagrożeniem dla hipopotamów karłowatych są również kłusownicy, myśliwi, naturalni drapieżnicy oraz wojny.
