Brodziec piskliwy, brodziec krzykliwy, kuliczek piskliwy, piskliwiec (Actitis hypoleucos) – gatunek średniego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie jest zagrożony wyginięciem.
Zamieszkuje niemal całą Europę oraz umiarkowaną strefę Azji po Kamczatkę, Sachalin i Japonię. Przeloty: kwiecień–maj i lipiec–listopad. Zimuje w Europie Zachodniej (czasem też Środkowej), nad Morzem Śródziemnym, w Afryce Zachodniej i Subsaharyjskiej, na Bliskim Wschodzie, w Azji Południowej, Południowo-Wschodniej (w tym Indonezji) oraz Australii i Nowej Gwinei, nieregularnie na wyspach Oceanii. W Zachodniej i Środkowej Europie występuje coraz bardziej wyspowo. W Polsce występuje bardzo nielicznie na całym niżu aż po tereny podgórskie, choć jego rozmieszczenie jest nierównomierne.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brodźca piskliwego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International z 2015 roku, mieści się w przedziale 2,6–3,2 milionów osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej; dodatkowo obowiązuje zakaz fotografowania, filmowania lub obserwacji, mogących powodować płoszenie lub niepokojenie. W latach 2013–2018 liczbę par lęgowych na terenie kraju szacowano na 1600 do 2200. Na Czerwonej liście ptaków Polski uznany za gatunek najmniejszej troski (LC).
Wiele miejsc lęgowych tego brodźca zniszczono przez regulację rzek, zabudowę ich brzegów i likwidację wysp występujących w nurcie cieków wodnych.
