Barasinga tykoczelna, jeleń Elda (Panolia eldii) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych (Cervidae).
Średniej wielkości jeleń o wydłużonym, ciemnobrązowym ciele z jaśniejszym spodem, z długimi nogami. Samce osiągają 70-100 kg, maksymalnie 150 kg, a samice 40-70 kg masy ciała. Uszy średniej wielkości, szerokie, wyścielone gęstym włosem. Samce są większe od samic i masywniej zbudowane.
Poroże samców osiąga długość do 1 m, jest lirowato wygięte, z 7-16 rozgałęzieniami.
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje północno-wschodnie Indie, południowe Chiny i Półwysep Indochiński.
Zasiedla otwarte równiny, zarośla nad brzegami rzek i jezior oraz bagna.
Barasingi tykoczelne są zwierzętami roślinożernymi. Zjadają trawy, liście i kwiaty. Biologia gatunku jest słabo poznana. Prawdopodobnie prowadzi podobny tryb życia jak barasinga bagienna.
Liczebność populacji Barasingi tykoczelnej nie jest znana. W ogrodach zoologicznych zarejestrowano 377 osobników (2005)
Gatunek jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik I).
Barasingi tykoczelne żerują na otwartych przestrzeniach w pobliżu zbiorników wodnych, przez co są łatwe do wytropienia i stanowią łatwy cel dla myśliwych. Są poławiane dla mięsa, skór i poroży.
