Dzierzba siwa (Lanius ludovicianus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny dzierzb (Laniidae), zamieszkujący Amerykę Północną. Liczny, ale ze względu na malejącą populację klasyfikowany jako gatunek bliski zagrożenia.
Półotwarte tereny środkowej i południowej części Ameryki Północnej – od południowej Kanady po południowy Meksyk. Północne populacje wędrowne – zimują w południowej części kontynentu aż po Meksyk. Populacje z południa zasięgu zazwyczaj osiadłe.
Zjada owady (m.in. koniki polne, chrząszcze) i inne stawonogi, a także płazy, gady, małe ssaki (gryzonie) i ptaki; czasami żywi się też padliną. Poluje najczęściej z czatowni. Często gromadzi zdobycz, nabijając ją na ciernie.
Oba ptaki z pary zbierają materiał na gniazdo, choć buduje je wyłącznie samica przez około 6–11 dni. Często jest ono umiejscowione w ciernistej roślinności, by ochronić je przed drapieżnikami. Gniazdo w kształcie otwartej miseczki jest starannie utkane z korzonków, gałązek i kawałków kory, a wewnątrz wyłożone miękkim materiałem, takim jak kwiaty, porosty, trawa, mech, pióra, sierść, a nawet kawałki sznurka czy tkanin. W zniesieniu zwykle 5–6 jaj, a ich inkubacja trwa 15–17 dni. Wysiaduje samica, a samiec w tym czasie ją dokarmia. Karmieniem piskląt zajmują się oboje rodzice. Młode są w pełni opierzone po 16–20 dniach od wyklucia.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2017 roku uznaje dzierzbę siwą za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened); wcześniej, od 1988 roku klasyfikowano ją jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Organizacja Partners in Flight w 2019 roku szacowała liczebność populacji na około 7 milionów dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.