Molosek brazylijski, molos meksykański (Tadarida brasiliensis) – gatunek ssaka z podrodziny molosów (Molossinae) w obrębie rodziny molosowatych (Molossidae).
Długość ciała (bez ogona) 46–62 mm, długość ogona 28–42 mm, długość ucha 7–11 mm, długość tylnej stopy 14–20 mm, długość przedramienia 36–47 mm; masa ciała 8–15 g. Wzór zębowy: I C P M = 30 lub I C P M = 32. Kariotyp wynosi 2n = 48 i FN = 56.
Molosek brazylijski występuje w Ameryce zamieszkując w zależności od podgatunku:
Molosek brazylijski zamieszkuje siedliska w różnorodnych warunkach klimatycznych. Jest to gatunek owadożerny, wędrowny. Formuje ogromne kolonie, złożone z milionów osobników (z wyjątkiem Antyli, gdzie gromadzi się w mniejsze grupy).
Zanotowano pewne zagrożenia dla populacji moloska brazylijskiego, ale nie są one znaczące dla jej liczebności:
Jedynie Meksyk i Argentyna rozpoczęły działania ochronne. W Meksyku wprowadzono rządowy program zachowania liczebności, a w Argentynie istnieje duża chroniona kolonia w prowincji Tucumán.