Tamaryszka (Acrocephalus melanopogon) – gatunek małego ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae), wcześniej zaliczany do pokrzewkowatych (Sylviidae). Zamieszkuje plamowo Europę Południową, południowe części Europy Środkowej i Wschodniej, Bliski Wschód, Azję Środkową oraz północno-zachodnią Afrykę. Występuje głównie w krajach śródziemnomorskich, jednak w wielu miejscach można spotkać ją tylko latem albo zimą. Do Polski zalatuje wyjątkowo. Trzecie stwierdzenie pochodzi ze stawów w Spytkowicach w Małopolsce z kwietnia 2016 r.
Entomofag, owadożerca – zwierzę lub rzadziej roślina odżywiające się owadami – zarówno larwami, poczwarkami, jak i dorosłymi owadami. Entomo...
Lą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Monogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Mi
MigrująceM
zacznij od...Ten gatunek reprezentuje trzciniaki, a dokładniej trzciniaki prążkowane. Jest dość podobna do rokitniczki i wodniczki, ale u niej dominuje barwa rdzawo-brązowa i jasnobrązowa.
Długość ciała 12–13 cm. Masa ciała 8,5–13 g.
Wyróżniono trzy podgatunki A. melanopogon:
Nie zasiedla „czystych” trzcinowisk, ale trzcinowiska z pałką i sitowiem. Odżywia się głównie małymi owadami jak krętaki. Czasami zjada też pająki. Niekiedy skład diety uzupełnia owocami wiśni (Prunus) i bzu (Sambucus).
Podczas okresu godowego samiec wydaje dźwięki podobne do głosu trzcinniczka, a czasami pieśń przypominającą śpiew słowika rdzawego. Gniazdo jest zwykle uwite wśród suchych trzcin lub kępy wysokich turzyc. W zniesieniu 2–7 jaj, najczęściej 3–6. Wysiadywaniem i opieką nad pisklętami zajmują się oboje rodzice. Inkubacja trwa 13–15 dni, a pisklęta opuszczają gniazdo po około 12 dniach od wyklucia.
IUCN uznaje tamaryszkę za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji, obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy na rok 2015, zawiera się w przedziale 434–712 tysięcy dorosłych osobników. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku trend liczebności populacji oceniany jest jako prawdopodobnie stabilny.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
