Szczur palmowy (Rattus palmarum) – endemiczny gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący wyłącznie na archipelagu Nikobarów.
Jest to duży szczur, osiąga długość ciała 225–240 mm, długość ogona 220–231 mm, długość tylnej stopy 48 mm. Brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała. Ma brunatną, szorstką sierść na grzbiecie i biały spód ciała. Jest podobny do pokrewnego szczura nikobarskiego (Rattus burrus), z którym występuje wspólnie na Wielkim Nikobarze.
Jest to zwierzę nocne, nadrzewne. Występuje w tropikalnych lasach deszczowych, wśród namorzynów i w koronach palm. Spotykany na wysokości od 50 do 150 m n.p.m.
Szczur palmowy jest uznawany za gatunek narażony na wyginięcie, ze względu na ograniczony zasięg występowania. Szczury te występują na obszarze mniejszym niż 1200 km². Nie jest znana liczebność populacji ani trend jej rozwoju. Rozbudowa siedzib ludzkich po zniszczeniach spowodowanych tsunami z 2004 roku może grozić ich siedliskom, ale równocześnie rozwój plantacji palm kokosowych może przynieść korzyści temu gatunkowi. Nie jest chroniony, ustawa o ochronie przyrody z 1972 roku uznaje go za szkodnika.
