Piżmaczek florydzki (Neofiber alleni) – gatunek gryzonia z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae), jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju piżmaczek (Neofiber). Piżmaczek florydzki występuje na Florydzie i na południowo-wschodnich krańcach stanu Georgia. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Neofiber alleni w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Neofiber alleni obejmuje 4 podgatunki.
Nocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Fitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Lą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Wypas – wyprowadzanie i pilnowanie grupy zwierząt na pastwiskach, co jest ściśle związane z gospodarką pasterską. W Beskidach wypasano najcze...
R
zacznij od...Jest opisywany jako duży przedstawiciel rodziny Arvicolinae (karczowniki), jest jednak mniejszy od piżmaka amerykańskiego. Część grzbietowa piżmaczka florydzkiego jest wybarwiona na kolor ciemnobrązowy (włosy jaśniejsze u nasady i ciemnieją na końcach). Natomiast część brzuszna jest baldopłowa. Włosy na łapach są sztywne, co zwiększa powierzchnię stóp i ułatwia pływanie.
Typowa lokalizacja: Floryda, hrabstwo Brevard, Georgiana. Piżmaczek florydzki występuje na Florydzie i na południowo-wschodnich krańcach stanu Georgia.
Zasięg występowania w zależności od podgatunku:
Piżmaczek florydzki zasiedla mokradła (15–46 cm) gęsto porośnięte trawami, w tym z gatunków Panicum hemitomon i Leersia hexandra oraz roślinami z rodzaju pontederia. Podłoże siedliska jest piaszczyste, torfowe lub miękkie. Zbiorniki są na tyle głębokie, by umożliwiały zanurzenie się w wodzie w porze suchej. Zwierzęta zasiedlają zarówno mokradła słodkowodne, jak i słonowodne. Lubią pływające maty torfowiskowe. Piżmaczki florydzkie budują także rozbudowane systemy nor, drążąc tunele w osuszonych glebach błotnych zajętych przez pola trzciny cukrowej i inne obszary rolnicze.
Piżmaczki florydzkie mogą być aktywne przez cały rok. Wiodą półwodny tryb życia. Żyją do ok. 2 lat.
W skład diety piżmaczka florydzkiego prawdopodobnie wchodzą nasiona, części zielone i korzenie roślin z rodzajów: grzybienie, kosaciec, tarczeń, płoczyniec, Woodwardia, a także traw takich jak: proso, chwastnica, Mariscus i Sporobolus. Piżmaczki prawdopodobnie żywią się też skorupiakami.
Po ciąży trwającej 26–29 dni, samica rodzi średnio 2 (1–4) młode.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Neofiber alleni w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern).
