Bielaczek, tracz bielaczek (Mergellus albellus) – gatunek średniej wielkości wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae).
Bielaczek zamieszkuje Półwysep Skandynawski i Syberię aż do północnego zakola Amuru, Sachalinu i Kamczatki. Zimuje w Europie Zachodniej (od południowej Anglii po północne brzegi Morza Śródziemnego) i Środkowej, we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, w Azji Środkowej oraz na Bliskim i Dalekim Wschodzie.
W Polsce pojawia się na przelotach i zimuje; dość licznie na północy, nielicznie na południu.
Jeziora i rzeki na lesistych terenach w strefie tajgi, rzadziej tundry. Zimuje na wybrzeżach mórz i w niewielkiej liczbie na jeziorach w głębi lądu.
Ryby (głównie zimą) i inne drobne zwierzęta wodne, rzadziej skorupiaki i mięczaki, uzupełnione przez rośliny. W porównaniu z innymi kaczkami ma krótki i mocny dziób o zagiętym końcu i ostrych brzegach, co jest adaptacją do łapania pod wodą żywej zdobyczy. Nurkując przyciska skrzydłami tułów.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody bielaczek nieprzerwanie od 1988 roku uznawany jest za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji w 2015 roku, według szacunków organizacji Wetlands International, przekraczała 130 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy, natomiast liczebność populacji europejskiej rośnie (BirdLife International 2015).
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. W latach 2013–2018 liczebność populacji zimującej na terenie kraju szacowano na co najmniej 1600–5000 osobników.
