De quagga (Equus quagga quagga) is een uitgestorven ondersoort van de steppezebra (Equus quagga) die leefde in Zuid-Afrika. Zijn naam is een klanknabootsing van het blaffende geluid dat zebra's maken. De Europese kolonisten namen de term over van de oorspronkelijke Khoikhoi-bevolking.
De quagga was bijzonder getekend. De kenmerkende zwart-witte zebrastrepen reikten bij de quagga niet verder dan halverwege zijn romp. Zijn benen – en soms ook zijn billen – waren wit of gelig. De rest van zijn vacht was roodbruin of kastanjebruin. Dit past in de vervaging in het strepenpatroon bij steppezebra's van noord tot zuid. De rode en bruine schaduwstrepen die je bij andere steppezebra's ziet, hadden bij de quagga het zwart-witte patroon grotendeels verdrongen.
Waarschijnlijk begon het leefgebied van de quagga achter de bergen bij Kaapstad, op de droge vlaktes van de Karoo. Van daar waaierde het uit naar het oosten en noordoosten. Voorbij de Vaalrivier kwam de quagga niet voor en in het oosten werd zijn habitat waarschijnlijk begrensd door de Grote Keirivier.