De westelijke woelpad (Spea hammondii) is een gravende, pad-achtige kikker uit de familie Scaphiopodidae. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Spencer Fullerton Baird in 1859. Lange tijd was de geslachtsnaam Scaphiopus, waardoor deze nog weleens opduikt.

Nachtelijk

Vleesetende dieren

Insecteneters

Vermivoren

Uiterlijk

De westelijke woelpad bereikt een lichaamslengte tot 6,5 centimeter. Zoals alle woelpadden heeft ook deze soort een gedrongen en bijna rond lijf, grote ogen en de kikker kan zich bij een aanval opblazen met lucht waardoor hij een beetje op een kogelvis lijkt; een ballon met ogen en kleine pootjes. De kleur is erg variabel; groen, grijs of bruin tot zwart en soms een tekening, vlekken of stippen. Wel dragen bijna alle exemplaren grotere wratten op de rug en flanken die aan de bovenzijde. Deze hebben een lichtere kleur en lijken daardoor op een puistje. Het gif is erg zwak en heeft een opmerkelijke pindakaas-achtige geur. Het gif irriteert de slijmvliezen.

Verdeling

Geografie

Continenten

Noord-Amerika

Landen

Mexico (land), Verenigde Staten

Biogeografische gebieden

Nearctisch gebied

Deze kikker komt voor in noordwestelijk Mexico en het westen van de Verenigde Staten, in de staten Arizona, Californië en New Mexico. De habitat bestaat uit vlakke en zanderige gebieden waar hij kan graven, want woelpadden leiden een ondergronds bestaan hoewel ze geen lange tunnels of holen maken. Om zich in te graven hebben de achterpoten een schoffel-achtig uitsteeksel.