Rudosterka zielonolica (Pyrrhura molinae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae). Występuje w centralnej części Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem. Dość pospolity w hodowlach.
Dz
DzienneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Ow
OwocożerneZi
ZiarnożerneLu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Na
NadrzewneZw
Zwierzęta oswojoneZo
ZoochoriaLą
LądoweJa
JajorodneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Sp
Społecznest
stadne ptakiMi
Migrant wysokościoweG
zacznij od...Długość ciała wynosi około 26 cm, masa ciała 62–81 g. Opis dotyczy podgatunku nominatywnego. Ciemię po kark brązowe z zielonym nalotem. Policzki jaskrawozielone. Z tyłu szyi występują pojedyncze niebieskie pióra, sporadycznie mogą utworzyć niebieską półobrożę. Pierś jasnobrązowa, pokryta jasnoszarymi pasami, żółciejącymi ku środkowi piersi. Sterówki czerwonobrązowe, obrączka oczna biała, tęczówka brązowa. Na brzuchu występuje czerwona lub brązowa plama, której brak u ptaków młodocianych. U przedstawicieli P. m. phoenicura nasada ogona jest zielona. Reprezentantów P. m. restricta wyróżnia brązowoszara pierś z białymi paskami, policzki z niebieskim nalotem i niebieska półobroża oraz domieszka barwy niebieskiej na bokach ciała i pokrywach podogonowych. U ptaków podgatunku P. m. flavoptera zgięcie i część krawędzi skrzydła są czerwonopomarańczowe, a skrzydełko składa się z wymieszanych niebieskich i żółtych piór. Rudosterki zielonolice podgatunku P. m. australis wyróżniają się większą barwną plamą na brzuchu, większą ilością żółci na piersi i mniejszym dziobem.
IOC wyróżnia następujące podgatunki:
Niewiele wiadomo o życiu tych papug na wolności. Środowiskiem życia rudosterek zielonolicych są nizinne lasy z drzewami zrzucającymi liście, lasy wtórne, lasy galeriowe w Pantanalu i wilgotne lasy subtropikalne. Odnotowywane były do wysokości 3000 m n.p.m. Według autorów Handbook of the Birds of the World brak danych o pożywieniu. Z 2007 pochodzą badania o odżywianiu się rudosterek zielonolicych w zachodniej Brazylii. Żywiły się nasionami, owocami, kwiatami i nektarem 16 gatunków drzew; w badanym lesie z wysokim odsetkiem drzew zrzucających liście 70% diety rudosterek zielonolicych stanowiły figi.
W Argentynie lęgi odnotowano w czerwcu. Gniazdo znajduje się w dziupli drzewa, w jednym przypadku mieściło się 5 m nad ziemią. Zniesienie liczy 3–6 jaj. W niewoli inkubacja trwa 22–24 dni. W niewoli pisklęta opierzają się po 7 tygodniach życia.
IUCN uznaje rudosterkę zielonolicą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku (stan w 2021). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy ze względu na utratę siedlisk.