Pawian gwinejski, pawian senegalski (Papio papio) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae), najmniejszy z pawianów.
Długość ciała (bez ogona) samic 35–69 cm, samców 43–86 cm, długość ogona samic 43–56 cm, samców 55–70 cm; masa ciała samic 10–14 kg, samców 17–26 kg. Pokryte rudobrązowym włosem; część twarzowa czarna. Kark i łopatki u samca pokryte długim włosem, tworzą jaśniejszy kaptur. Ogon noszony łukowato; u samic w okresie rui obrzmiewa okolica odbytu i narządów płciowych.
Pawian gwinejski występuje w południowej Mauretanii, Senegalu, Gambii, Gwinei Bissau, zachodnim Mali, zachodniej Gwinei i północno-zachodnim Sierra Leone; wystąpienie w zachodniej Liberii jest wysoce nieprawdopodobne. Występuje w skrajnej zachodniej Afryce, której północna granica zasięgu (w Mali i Mauretanii) nie jest do końca znana.
Zamieszkuje lasy suche i galeriowe jak również sawannę.
