Mewa południowa, mewa dominikańska (Larus dominicanus) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny mewowatych (Laridae), zamieszkujący przybrzeżne wody mórz i oceanów, wybrzeża i wyspy półkuli południowej. Nie jest zagrożony.
Wszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Padlinożercy, nekrofagi, trupojady – organizmy cudzożywne wyspecjalizowane w odżywianiu się padliną. Do padlinożerców zaliczają się np. gr...
Lą
LądoweSt
StadneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Sp
SpołeczneNi
Nie migrująceK
zacznij od...Wyraźny jedynie dymorfizm wiekowy. Długość ciała ok. 54–65 cm, rozpiętość skrzydeł 128–142 cm, masa ciała 0,9–1,34 kg. Samce są większe od samic. Osobniki dorosłe: biała głowa, korpus i ogon. Z wyjątkiem białych brzegów zewnętrzna strona skrzydeł i grzbiet między nimi czarne. Dziób żółty z czerwoną plamką na jego spodniej części. Osobniki młodociane mają szaro-brązowe, dropiate ubarwienie, czarny dziób.
Zasięg występowania mewy południowej obejmuje: wyspy Antarktyki i Subantarktyki (w tym m.in. Falklandy, Georgię Południową, Sandwich Południowy, Orkady Południowe, Szetlandy Południowe), południowe wybrzeża Afryki (w tym Madagaskaru) i Australii, wybrzeża Ameryki Południowej (na północy aż po Ekwador i południową Brazylię) oraz Nową Zelandię. Jedyny gatunek mew występujący na Półwyspie Antarktycznym i we wschodniej części Antarktydy.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) nieprzerwanie od 1988 roku uznaje mewę południową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Całkowitą liczebność populacji szacuje się na 3,3–4,3 miliona osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy, choć niektóre populacje mają nieznane trendy liczebności.