Dziwonia tybetańska (Carpodacus sillemi) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występuje na Wyżynie Tybetańskiej. Opisany naukowo w 1992 roku. Brak wystarczających informacji dla oceny jego statusu zagrożenia.
Opis dotyczy holotypu będącego dorosłym samcem. Wierzch i boki głowy oraz szyja płowocynamonowe. Okolice nasady dzioba płowe. Wierzch ciała, zgięcie skrzydeł oraz grzbiet brudnoszare. Koniuszki piór płowe. Kuper i pokrywy podogonowe złotawokremowe, w środku pióra nieznacznie szarawe. Sterówki szare, krawędzie chorągiewek zewnętrznych oraz zakończenia białawe. Lotki ciemnoszare, trzy najbardziej zewnętrzne biało obrzeżone. Pokrywy skrzydłowe i lotki III-rzędowe szare. Pokrywy podskrzydłowe białe. Nie są znane żadne dane na temat koloru nóg, dzioba i tęczówek. Drugi okaz uznany został za paratyp.
Od podgatunku góralki ciemnogłowej L. brandti pallidior, występującego w rejonie znalezienia obu okazów L. sillemi, nowy takson różni się barwą płowocynamonową na wierzchu i boku głowy oraz na szyi, nie zaś ciemną z przodu; nie posiada także pasków na brzuchu oraz zgięciu skrzydeł.
Wymiary holotypu: skrzydło 128 mm, ogon 67,5 mm, skok 19,7 mm, dziób 14,3 mm.
Okazy zebrano w zachodnim Tybecie, na wysokości 5125 m n.p.m., 40 km na ESE (wschodni południowy wschód) od przełęczy Karakorum.
Z braku wystarczających informacji dla oceny statusu zagrożenia tego gatunku, w klasyfikacji IUCN zaliczono go do kategorii DD (Data Deficient).
Na początku czerwca 2012 roku Yann Muzika sfotografował samca i prawdopodobnie samicę 1500 km od miejsca zebrania holotypu, w dolinie Yeniugou (zachodni Qinghai). Wstępnej identyfikacji dokonał Krys Kazmierczak, jednakże Roselaar również potwierdził przynależność do gatunku dziwonii tybetańskiej.
Poza tym przypadkiem dziwonia tybetańska nie była obserwowana ani złapana od czasu zebrania holotypu i paratypu, nie jest więc możliwe oszacowanie liczebności populacji.
