Alaktaga mała
Królestwo
Gromada
Podtyp
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Allactaga elater
Waga
59
2
goz
g oz 

Alaktaga mała (Scarturus elater) – mały gatunek ssaka z podrodziny alaktag (Allactaginae) w obrębie rodziny skoczkowatych (Dipodidae)., zamieszkujący tereny od Gruzji po zachodnie Chiny oraz od Rosji po Iran.

Wygląd

Alaktaga mała ma najmniejsze wymiary spośród gatunków z rodzaju alaktaga. Dorosłe osobniki osiągają długość 5–15 cm bez ogona i 7–25 cm z ogonem, przy masie ciała 44–73 g. Stopy są zakończone pięcioma palcami. Alaktaga mała jest przystosowana do wykonywania długich skoków. Potrafi poruszać się z prędkością 48 km/h. Ma stosunkowo małe uszy. Podczas stania podpiera się ogonem. Samce są większe od samic.

Pokaż więcej

Ubarwienie futra tych gryzoni jest zróżnicowane: od koloru piaskowego, przez płowożółty, po ciemnorudy lub czarny. W części brzusznej umaszczenie jest jaśniejsze, a na biodrach widoczny jest biały pasek.

Pokaż mniej

Dystrybucja

Geografia

Alaktaga mała występuje w Eurazji zamieszkując w zależności od podgatunku:

Pokaż więcej

  • S. elater elater – południowa europejska część Rosji, zachodni, środkowy, południowy i południowo-wschodni Kazachstan, północny Kirgistan, Uzbekistan, zachodni i północny Turkmenistan oraz północno-zachodnia Chińska Republika Ludowa (dolina Ili w Sinciang).
  • S. elater aralychensisArmenia, Azerbejdżan ( Nachiczewan), skrajnie wschodnia Turcja ( Aralık) oraz północno-zachodni i środkowy Iran.
  • S. elater caucasicus – południowo-wschodnia Gruzja i Azerbejdżan.
  • S. elater dzungariae – północno-zachodnia Chińska Republika Ludowa (południowa część Kotliny Dżungarskiej w Sinciang) i południowo-wschodni Kazachstan (południowo-wschodnia część pustyni Bałchasz i basen jeziora Ała-kol).
  • S. elater indicus – południowo-wschodni Turkmenistan, Afganistan, wschodni Iran i zachodni Pakistan.
  • S. elater zaisanicus – wschodni Kazachstan (basen jeziora Zajsan), północno-zachodnia Chińska Republika Ludowa (północna część Kotliny Dżungarskiej w Sinciang) i południowo-zachodnia Mongolia.

Pokaż mniej

Nawyki i styl życia

Alaktaga mała wiedzie samotny tryb życia. Wykazuje aktywność w porach wieczornych i nocnych. Większość populacji (oprócz alaktag małych z Zakaukazia) wykazuje zapada w sen zimowy na okres od połowy listopada do połowy marca. Po zakończeniu hibernacji zwierzęta przystępują do rozrodu: na Zakaukaziu w lutym, a na pozostałych terenach w kwietniu (z drugim szczytem reprodukcyjnym w okresie sierpnia i września. Samica wydaje na świat 2–6 młodych w każdym miocie.

Pokaż więcej

Alaktaga mała żywi się ziołami, nasionami i owadami.

Siedlisko tych zwierząt obejmuje tereny pustynne i półpustynne, ale stronią od rzeczywistych pustyń. Alaktagi małe unikają zarówno gęstej roślinności, jak i otwartej przestrzeni, zaś chętniej wybierają tereny o gruncie piaszczystym lub gliniastym, porośnięte mieszaną roślinnością z udziałem krzewów. Alaktagi małe zamieszkują nory o głębokości do 70 cm i długości do 2 m.

Pokaż mniej

Bibliografia

1. Alaktaga mała artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Alaktaga_ma%C5%82a
2. Alaktaga mała Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/47783095/115400131

Więcej fascynujących zwierząt do poznania