Waleń biskajski, wieloryb biskajski, wal biskajski (Eubalaena glacialis) – gatunek ssaka z rodziny walowatych (Balaenidae).
Długość ciała 1500–1650 cm; masa ciała około 70000 kg. Noworodki osiągają długość ciała 400–450 cm przy ciężarze około 800 kg. Waleń biskajski ma 200–270 (średnio 250) fiszbinów, każdy długi na około 300 cm; a ich ciała mogą zawierać nawet 5347 litrów oleju.
Waleń biskajski występuje w północnym Oceanie Atlantyckim, począwszy od obszarów żerowania wykorzystywanych od wiosny do jesieni (w tym zatoka Maine, Zatoka Fundy i aż do Nowej Szkocji) do późnozimowych terenów rozrodczych wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Ameryki Północnej (poza Florydą i Georgią), oraz w Zatoce Meksykańskiej i Bermudach na południu; sporadyczne zapisy z Grenlandii, Islandii i Norwegii. We wschodnim Oceanie Atlantyckim historyczne zapisy sięgają na południe do zatoki Chalidż as-Sintira (23°N) w Sahary Zachodniej.
Po ok. 10-miesięcznej ciąży samica rodzi jedno młode. Wielkość noworodka to 4,5 do 6 m.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii CR (ang. critically endangered „krytycznie zagrożony”). Obecna (2018) populacja szacowana jest na około 409 osobników, z których mniej niż 250 było dojrzałych.
