Ocean Spokojny
2016 gatunek
Ocean Spokojny, Pacyfik, Ocean Wielki – największy, najgłębszy i najstarszy, obok Atlantyku, zbiornik wodny na Ziemi. Z powierzchnią równą 155,6 mln km² zajmuje 30% całej powierzchni Ziemi. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych, to Ocean Spokojny.
Położenie i obszar
Największą rozciągłość południkową osiąga między arktycznym Morzem Beringa a Morzem Rossa (w obrębie Oceanu Południowego) przy brzegach Antarktydy, gdzie wynosi ona aż 15,5 tys. km. Z kolei największą rozciągłość równoleżnikową ma między wybrzeżem Indonezji a Kolumbii i Peru – jest to 19,8 tys. km, czyli prawie połowa obwodu kuli ziemskiej i pięć razy więcej niż średnica Księżyca. Granicami oceanu są wybrzeża: Ameryki Północnej i Południowej na wschodzie, Azji i Australii na zachodzie oraz lody Arktyki i Antarktyki odpowiednio na północy i południu.
Pojemność oceanu szacowana jest na 764,836 mln km³, co stanowi 46% ziemskich zasobów wód. Tradycyjnie dzieli się go wzdłuż równika na część północną i południową, ale wyjątkami są tutaj wyspy Gilberta i Galapagos w całości uznawane za Południowy Pacyfik. Na tym Oceanie znajduje się Rów Mariański, który osiąga głębokość 10 924 m, oraz druga co do wielkości wyspa świata Nowa Gwinea. Średnia głębokość wynosi 4280 m p.p.m.
Klimat
Tylko wnętrze Australii pozostaje poza wpływem klimatycznym Oceanu Spokojnego, w którego obrębie występuje pięć znacząco różnych stref klimatycznych: okołobiegunowa, umiarkowana, podzwrotnikowa, zwrotnikowa oraz równikowa. Zarówno w północnych, jak i południowych średnich szerokościach geograficznych strumienie powietrza z zachodu powodują spore różnice temperatur w różnych porach roku. Bliżej równika równomiernie wiejące pasaty zapobiegają dużym wahaniom temperatury stabilizując ją na poziomie 21–27 °C przez cały rok.
Region monsunowy leży w zachodniej części oceanu pomiędzy Japonią a Australią. Dla tej strefy klimatycznej charakterystyczne są wiatry wiejące z wnętrza kontynentu do oceanu w zimie, zaś w lecie w kierunku przeciwnym. Konsekwencją jest zauważalna sezonowość zachmurzenia i opadów. Częste tajfuny powodują wiele strat w zachodniej i południowo-zachodniej części oceanu. Z największą częstotliwością występują one w trójkącie między Japonią, centralnymi Filipinami, a wschodnia Mikronezją.
Ocean Spokojny, Pacyfik, Ocean Wielki – największy, najgłębszy i najstarszy, obok Atlantyku, zbiornik wodny na Ziemi. Z powierzchnią równą 155,6 mln km² zajmuje 30% całej powierzchni Ziemi. Oficjalna polska nazwa tego oceanu, zatwierdzona przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych, to Ocean Spokojny.
Położenie i obszar
Największą rozciągłość południkową osiąga między arktycznym Morzem Beringa a Morzem Rossa (w obrębie Oceanu Południowego) przy brzegach Antarktydy, gdzie wynosi ona aż 15,5 tys. km. Z kolei największą rozciągłość równoleżnikową ma między wybrzeżem Indonezji a Kolumbii i Peru – jest to 19,8 tys. km, czyli prawie połowa obwodu kuli ziemskiej i pięć razy więcej niż średnica Księżyca. Granicami oceanu są wybrzeża: Ameryki Północnej i Południowej na wschodzie, Azji i Australii na zachodzie oraz lody Arktyki i Antarktyki odpowiednio na północy i południu.
Pojemność oceanu szacowana jest na 764,836 mln km³, co stanowi 46% ziemskich zasobów wód. Tradycyjnie dzieli się go wzdłuż równika na część północną i południową, ale wyjątkami są tutaj wyspy Gilberta i Galapagos w całości uznawane za Południowy Pacyfik. Na tym Oceanie znajduje się Rów Mariański, który osiąga głębokość 10 924 m, oraz druga co do wielkości wyspa świata Nowa Gwinea. Średnia głębokość wynosi 4280 m p.p.m.
Klimat
Tylko wnętrze Australii pozostaje poza wpływem klimatycznym Oceanu Spokojnego, w którego obrębie występuje pięć znacząco różnych stref klimatycznych: okołobiegunowa, umiarkowana, podzwrotnikowa, zwrotnikowa oraz równikowa. Zarówno w północnych, jak i południowych średnich szerokościach geograficznych strumienie powietrza z zachodu powodują spore różnice temperatur w różnych porach roku. Bliżej równika równomiernie wiejące pasaty zapobiegają dużym wahaniom temperatury stabilizując ją na poziomie 21–27 °C przez cały rok.
Region monsunowy leży w zachodniej części oceanu pomiędzy Japonią a Australią. Dla tej strefy klimatycznej charakterystyczne są wiatry wiejące z wnętrza kontynentu do oceanu w zimie, zaś w lecie w kierunku przeciwnym. Konsekwencją jest zauważalna sezonowość zachmurzenia i opadów. Częste tajfuny powodują wiele strat w zachodniej i południowo-zachodniej części oceanu. Z największą częstotliwością występują one w trójkącie między Japonią, centralnymi Filipinami, a wschodnia Mikronezją.
