De zwarte ibis (Plegadis falcinellus) is een vogelsoort uit de familie van de ibissen en lepelaars. Hij is goed herkenbaar door het donkerbruine verenkleed, dat ook paarse en groene tinten vertoont. Het is een bewoner van ondiepe draslanden en kustgebieden. De vogel nestelt vooral in bomen of in rietvelden.
De vogel is 55 tot 65 cm lang en heeft een spanwijdte van 88 tot 105 cm. De vogel heeft het formaat en enigszins het uiterlijk van een wulp, maar met vrijwel egaal zwart verenkleed. Het is echter geen steltloper. Op korte afstand zijn kop, bovendelen, vleugels en staart glanzend groen. ’s Winters doffer met kop en nek onopvallend wit gestreept; juveniel gelijk maar bruiner en met minder witte streping. Vliegt met brede, afgeronde vleugels, met neergebogen snavel, gestrekte nek en iets afhangende poten; wisselt snelle vleugelslagen af met glijvluchten, als aalscholver.
Plaatselijk algemene broedvogel in kleine tot grote kolonies. Hij komt voor in warme gebieden in Europa, Afrika, Amerika, Australië en Azië. Volgens BirdLife International neemt op wereldschaal de populatie in aantal af omdat in veel landen natte natuurgebieden worden bedreigd door grondwaterpeilverlaging, drooglegging, omzetting in land voor agrarisch gebruik, waterkrachtcentrales en verstoring door jacht en recreatie en bovendien is de vogelsoort zeer gevoelig voor bepaalde vogelgriepvirussen. De afname in aantal en areaal blijven echter binnen de grenzen (kleiner dan 3,5% per jaar) die worden gesteld aan de status niet bedreigd.
Nestelt in bomen, struiken of hoog riet in de buurt van water. Bezoekt ondiepe meren, lagunes, vloedlanden, delta’s, rivieren en mondingen, geïrrigeerde landbouwgrond, rijstvelden.
Voornamelijk insecten: vliegen, kevers, sprinkhanen, krekels, libellen, etcetera. Ook bloedzuigers, schelpdieren, wormen en garnalen.
Zonder tekening, basiskleur diep groenblauw, soms lichtblauw. Schaal glad, aanvankelijk dof. Vorm subelliptisch/kort subelliptisch. Formaat 52 × 37 mm (46-59 × 33-40), gewicht 31-39 g.
