Fretka domowa (Mustela furo) – gatunek niewielkiego ssaka drapieżnego z rodziny łasicowatych (Mustelidae), udomowiona forma tchórza zwyczajnego lub tchórza stepowego. Od lat 80. XX wieku rośnie popularność fretki domowej jako zwierzęcia domowego. Znalazło to wyraz we włączeniu fretek domowych (obok psów i kotów) do grupy zwierząt podróżujących z paszportami dla zwierząt domowych w krajach UE. Jednak nie wszystkie kraje podchodzą z taką wyrozumiałością do domowych pupili. W Portugalii, na przykład, obowiązuje zakaz hodowania (bez odpowiedniej zgody) i przewożenia fretek domowych ze względu na ryzyko hybrydyzacji pomiędzy fretkami domowymi i dzikimi.
Zm
ZmierzchoweMi
MięsożerneLą
LądoweZw
Zwierzęta oswojoneKo
KopalneNora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Ży
ŻyworodneŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Te
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Po
PoligamiaSp
SpołeczneNi
Nie migrująceUd
UdomowioneD
zacznij od...Fretki domowe są podgatunkiem silnie dymorficznym (samce około dwukrotnie większe od samic) i osiągają pełne rozmiary w wieku 1 roku.
Przeciętna długość życia 6-15 lat.
Fretki domowe są zwierzętami zmierzchowymi, oznacza to, że śpią 14-18 godzin dziennie i są najbardziej aktywne w godzinach świtu i zmierzchu. W odróżnieniu do swoich samotniczych przodków większość fretek domowych jest zwierzętami towarzyskimi i żyje szczęśliwie w grupach. Fretki domowe są terytorialne, lubią kopać i spać w zamkniętych przestrzeniach.
Jak wiele innych drapieżników fretki domowe posiadają gruczoły zapachowe w okolicy odbytu, wydzielina z których służy do oznaczania terytorium. Do tego samego celu fretki domowe mogą również używać odchodów i moczu. Istnieją doniesienia, że fretki domowe potrafią rozpoznawać znajome osobniki po tym zapachu, jak również płeć osobników nieznajomych.
Jak (pokrewne im) skunksy, fretki domowe mogą używać gruczołów odbytowych do wydzielenia cuchnącej cieczy w sytuacjach podekscytowania, zaskoczenia lub strachu. Zapach jest jednak dużo słabszy niż u skunksa i łatwo wietrzeje. Wiele fretek domowych sprzedawanych w USA jest poddawane zabiegowi usunięcia gruczołów odbytowych, ale w wielu częściach świata (w tym w Europie) uznawane jest to za zbędne okaleczenie.
Podekscytowane fretki domowe mogą wykonywać tzw. łasiczy taniec wojenny (ang. weasel war dance) polegający na serii losowych podskoków w tył i bok, którym towarzyszą często nastroszone futro, i niskie dźwięki przypominające chichot lub gdakanie. Pomimo swojej żywiołowości zachowanie to nie jest wyrazem agresji tylko ekscytacji lub zaproszenia do zabawy. Rozdrażnione, niespokojne lub wystraszone fretki domowe syczą lub piszczą.
Ruja u samców pojawia się pomiędzy grudniem a lipcem, u samic cyklicznie między marcem a sierpniem. Ciąża trwa 40-42 dni, do 15 młodych w miocie, do trzech miotów rocznie. Młode rodzą się ślepe i głuche ważąc 6-12 gramów, otwierają oczy w wieku 5 tygodni. Karmienie piersią kończy się pomiędzy w wieku 3-6 tygodni, w wieku do 8 tygodni młodym wyrastają kły umożliwiające spożywanie twardych pokarmów. Dojrzałość płciowa osiągana jest w wieku 6 miesięcy.
Nie jest znane miejsce ani okres udomowienia tchórza. Wiadomo, że nastąpiło to w basenie Morza Śródziemnego. Niewykluczone, że miejscem tym był Egipt, choć bardziej prawdopodobne wydaje się, że to Europejczycy oswoili tchórza. Znane były w starożytnym Egipcie, Rzymie oraz Grecji.
Najstarsze odkryte szczątki fretek domowych pochodzą z ok. 1500 p.n.e., dlatego przypuszcza się, że ich udomowienie nastąpiło jeszcze wcześniej.
